Thursday, June 5, 2008

വെളുത്ത മഞ്ഞ്

മഞ്ഞിനോടെ എനിക്കെന്നും വല്ലാത്ത ഒരുതരം ഇഷ്ടമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതിന്റെ കാരണം എനിക്കിന്നും അറിയില്ല. കണ്മുന്നില്‍ നില്ക്കുന്ന ആളെ പോലും കാണാന്‍ കഴിയാത്ത ആ മഞ്ഞിളുടെ നടക്കാന്‍ എനിക്ക് ഒരുപാടു ഇഷ്ടമായിരുന്നു.
വെളുത്ത പുക ഉയര്‍ന്നത്‌ പോലെ ഉള്ള ആ മഞ്ഞിന് വല്ലാത്ത ഒരു ആകര്‍ഷണ ശക്തി ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ വെളുത്ത മഞ്ഞിലാണ് എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും സന്തോഷകരമയിരുന്ന നീണ്ട പതിനഞ്ഞു വര്‍ഷകാലം ഞാന്‍ ജീവിച്ചത്. ആ മഞ്ഞിലുടെയാണ് ഞാന്‍ എന്റെ ആദ്യ വിധ്യലയത്തിലേക്ക് സഞ്ഞരിച്ചത്.
മഞ്ഞിലൂടെ വീശിയടിക്കുന്ന കാറ്റിന് എലതിന്റെയും കുരുമുളകിന്റെയും
ഗന്ധമുണ്ടായിരുന്ന്ഗ്., അതിലുപരിയായി ആ കാറ്റിന് സ്നേഹത്തിന്റെ ഗന്ധമുണ്ടായിരുന്നു, സൌഹൃദതിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും അങ്ങനെയങ്ങനെ ഒരുപാടു നന്മകളുടെ ഗന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു. സ്കൂളിലേക്കുള്ള വഴിയില്‍ ശക്തമായി വീശിയടിക്കുന്ന ആ കാറ്റിനെ പിന്തള്ളിയാണ് ഞാന്‍എന്നും നടന്നിരുന്നത്.,
ആ വഴിയുടെ ഓരോ മുക്കും മൂലയും എനിക്ക് സുപരിചിതമായിരുന്നു., ആ വഴിയില്‍ കാണുന്ന മുഖങ്ങളും അങ്ങനെ തന്നെ., അതിലെന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്തുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.. ചെറു പുന്ചിരിയിലെ ആത്മ ബന്ധങ്ങലുമുണ്ടായിരുന്നു .
കണ്ടു പരിചയം മാത്രം ഉള്ളവരുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാ മുഖങ്ങളെയും ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചു, അവര്‍ എന്നെയും.....

ശൂളിലെക്കുള്ള വഴിയില്‍ ഒന്‍പതാം തരം വരെ എനിക്ക് കൂട്ടായി ഉണ്ണി ഉണ്ടായിരുന്നു., അതിന് ശേഷം ഞാന്‍ തനിച്ചായി എങ്കിലും അങ്ങനെ തൊമ്മി തുടങ്ങിയത് കുറെ നാളുകള്‍ കൂടി കഴിഞ്ഞാണ്., കാരണം പത്താം താരത്തിനു കുറച്ചു നാള്‍ മുന്പ് വരെ എങ്കിലും
നിക്കായി ചില മിഴികള്‍ കതിരിന്നിരുന്നു പക്ഷെ അവയുടെ എണ്ണം ഞാന്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നതിലും ഏറെ ആണെന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് ഈ അടുത്ത കാലത്താണ്.,
അവിടെ ഞാന്‍ എന്നും ഒരു നല്ല കുട്ടി ആയിരുന്നു, ക്ലാസ്സ് ഫസ്റ്റ് വാങ്ങുന്ന, എല്ലാ പരിപാടിയിലും പന്കെടുക്കുന്ന, എല്ലാവരോടും നന്നായി പേരു മരുനാ ഒരു നല്ല കുട്ടി. എനിക്ക് അവിടെ എല്ലാത്തിനെയും ഒരുപാടു ഇഷ്ടമായിരുന്നു, എപ്പോഴും അങ്ങനെ തന്നെ ., ആ കെട്ടിടങ്ങള്‍, അതിന്റെ പരിസരം, ടീചെര്സ്, സ്ടുടെന്റ്സ് അങ്ങനീങ്ങനെ എല്ലാത്തിനെയും ഞാന്‍ ഒരുപാടു സ്നേഹിച്ചു.,
അവിടെ എനിക്കുണ്ടായിരുന്ന സുഹൃതാക്കള്‍ നിരവധിയയിരുന്നു. അതില്‍ എല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും മനസ്സിലകത്തവര്‍ ഉണ്ടയിര്‍ന്നു, ഒന്നും പറയാതെ എന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും എല്ലാം വായിച്ചവര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു,
എല്ലാവരെയും ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ചു, എന്റെ ചെയ്തികളെ കുട്ടികളികള്‍ ആയി കണ്ടവരും നിരവധി.................
എന്ന് ഞാന്‍ വീണ്ടും ഒരിക്കല്‍ കൂടി എന്റെ ഡയറി താളുകളിലൂടെ സന്ച്ചരിക്കുമ്പോള്‍ അറിയാതെ ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു ആ കളം തിരിച്ചു വന്നിരുന്നു എന്കില്‍.........

4 comments:

deepz said...

Really dear...I too love “manju” a lot…manju peythozhiyunna thazvarakaliloode nadakkan enikku enthistamanenno…
I felt u wrote about my mind….

Love u…

Hari Raj | ഹരി രാജ് said...

അക്ഷരത്തെറ്റുകള്‍ ഒഴിവാക്കിയിരുന്നെങ്കില്‍ വായന കൂടുതല്‍ ആസ്വാദ്യമായേനേ..

S.Kumar said...

ethu kollamallo mashe...

ravu muzhuvan etho panineer chediyude mullil irunnu padi ..pulariyil marichu veena..etho raappadiyude..ormakalilekku..e manjinte ormakakkurippukal.....nice...

സാജിദ് കൊച്ചി said...

kalaki