Tuesday, January 25, 2011

ചില മത്സരകാല ചിന്തകള്‍

സംസ്ഥാന സ്കൂള്‍ കലോത്സവത്തില്‍ കഴിഞ്ഞ ഒരാഴ്ച ഞാന്‍ കണ്ടത്‌ കുട്ടികളുടെ മത്സരം അല്ലായിരുന്നു രക്ഷകര്താക്കളുടെ മത്സരമായിരുന്നു. സ്വന്തം കുട്ടിയുടെ വിജയം മാത്രമല്ല എതിരാളിയെ എങ്ങനെയെല്ലാം വെറുക്കാം, അവനെ അല്ലെങ്കില്‍ അവളെ ഇതെല്ലാം തരത്തില മാനസികമായി തളര്തം എന്നെല്ലാം ഉള്ള കാര്യങ്ങളിലാണ് അമ്മമാര്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് ട്രെയിനിംഗ് കൊടുക്കുന്നത്. അമ്മമാര്‍ എന്ന് മനപൂര്‍വം ഉപയോഗിക്കുന്നു ഞാന്‍, കാരണം അമ്മമാരാണല്ലോ സ്വന്തം മക്കളെ ഇങ്ങനെ കെട്ടുകാഴ്ച്ചയായി കൊണ്ട് നടക്കുന്നത്, ഈ കുട്ടികളുടെ ഭാവിയെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോള്‍ പേടി തോന്നുന്നു സത്യത്തില്‍., സഹജീവിയുടെ സാധ്യത ഇല്ലാതാക്കനല്ലാതെ അവരെ സ്നേഹിക്കാന്‍ ഇവര്‍ക്കറിയില്ല ,തിന്മ അല്ലാതെ നനമകളും അവര്‍ കാണുന്നില്ല.,
ചായം തേച്ചു മിനുക്കിയ മുഖവും മുട്ടറ്റം എത്താത്ത പാവാടയും ഉടുപ്പിച്ചു അമ്മമാര്‍ തങ്ങളിളുടെ പൊങ്ങച്ചത്തിന്റെ ആള്‍ രൂപം ആകുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്ന നിമിഷം എങ്ങനെയാവും ആ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ പ്രതികരിക്കുക.

എതിരാളിയോട് കൂട്ടി മുട്ടിയാലും മിണ്ടാത്ത ഇവരെ കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തത്‌ സ്കൂള്‍ കാലത്തേ എന്‍റെ ശക്തരായ രണ്ടു എതിരാളികളെ ആണ് , അവര്‍ എവിടെയാണാവോ എന്ന ദുഖമോന്നുമില്ല, കാരണം ഒരു ഹലോ വിളിക്കപ്പുരം എന്താടാ എന്ന ചോദ്യവുമായി അവര്‍ എപ്പോളും എന്‍റെ കൂടെയുണ്ട് , ദീപയും അജിത്തും. ഹൈ സ്കൂള്‍ കാലത്ത് മത്സര വേദികളിലാണ് ഞങ്ങള്‍ കണ്ടു മുട്ടിയത്‌, ആദ്യമൊക്കെ വെറും ഹായ് ബൈ ബന്ധമായിരുന്നു, പിന്നീടു പതുക്കെ പതുക്കെ ഞങ്ങള്‍ കുട്ടായി, അന്ന് മൊബൈല്‍ ഇല്ലായിരുന്നത് എഴുത്തുകളിലൂടെയാണ് ഞങ്ങള്‍ വിശേഷങ്ങള്‍ കൈ മാറിയത്, നീല എഴുത്തിലെ അക്ഷരങ്ങള്‍ക്ക് സ്നേഹത്തിന്റെ സൌഹൃദത്തിന്റെ നിറമായിരുന്നു.,
ഇടക്കെപ്പോലോബന്ധങ്ങള്‍ മുറിഞ്ഞു എങ്കിലും പുതിയ കാലത്തിന്റെ സൌകര്യങ്ങളിളുടെ ഞങ്ങള്‍ ഞങ്ങളെ കണ്ടെത്തി, പകരം വയ്ക്കാനില്ലാത്ത സൌഹൃദങ്ങള്‍.,
ദീപ ബംഗ്ലോര്‍ നഗരത്തിലെ ഒരു ഐ ടി കമ്പനിയില്‍, അജിത്‌ അമൃത ടി വി യില്‍.
ഈ സൗഹൃദം ഞങ്ങളുടെ മാത്രമല്ല, ഞങ്ങളുടെ കുടുംബങ്ങളുടെ കൂടി സൌഹൃദമാണ്, അത് കൊണ്ടാണ് എന്‍റെ അച്ഛന്‍ മരിച്ചപ്പോള്‍ ദീപയും മമ്മയും, പപ്പയുമെല്ലാം ഇവിടേയ്ക്ക് വന്നത്, അജിത്തിന്റെ ഭാര്യ നിഷ എന്‍റെ പ്രിയപ്പെട്ടെ സുഹൃത്ത് ആയതും. ഓരോ ചെറിയ വിശേഷങ്ങളും പങ്കു വയ്ക്കാന്‍, ഞങ്ങള്‍ സമയം തിരയാറില്ല, മണിക്കുറുകള്‍ സംസാരിച്ചിരിക്കാന്‍ വിഷയവും.

ഈ കഥ കേള്‍ക്കുന്ന പുത്തന്‍ തലമുറയ്ക്ക് തോന്നുക പുച്ഛം ആവും, അതിന്റെയൊന്നും ആവശ്യമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കുന്ന അവരുടെ അമ്മയ്ക്ക് അറിയില്ലാലോ നാളെ പ്രായമായ അമ്മ ഒരു ഭാരമാണെന്ന് പറഞ്ഞു പറന്നു അകലാന്‍ മകള്‍ കാത്തിരിക്കുക ആണെന്ന്.,